Big Lady: | Dinsdag, oktober 12, 2010 23:38 |
super mooi geschreven en ja het zijn nooit de schreven maar de herinneringen die in stukjes liggen knuffels |
|
karinvangelder: | Dinsdag, oktober 12, 2010 15:37 |
huilen van onmacht lees ik zojuist . wat een waarheid is dat . heel erg om zo eenzaam te worden he ? ''t is hier te druk vandaag nog een mooie dag x Karin | |
Just*mi: | Dinsdag, oktober 12, 2010 13:55 |
Mooi..... | |
_Lieverdje_: | Dinsdag, oktober 12, 2010 13:46 |
prachtig geschreven Cobie zal het ook eens moeten beluisteren liefs |
|
ela: | Dinsdag, oktober 12, 2010 13:37 |
Inerdad is het huilen niet om het kapotte ding maar veeleer omdat men zelf niet kan doen wt de ander in jouw plaats mpet doen. De onmacht. ela |
|
Quicksilver: | Dinsdag, oktober 12, 2010 13:12 |
Oh Ramses wat hou ik van zijn stemgeluid, droefmooi gedicht! Fijne dag gewenst, hier schijnt af en toe het zonnetje veel liefs, sterkte meis x |
|
zomerkind: | Dinsdag, oktober 12, 2010 10:48 |
droevig en meeslepend coby:) liefs edje | |
Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 12, 2010 10:36 |
Wat ontroerend mooi zeg je dit lieve Cobie met een liefdevol neuriënd hart. Lieve knuffel Anneke |
|
Auteur: windwhisper | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 12 oktober 2010 | ||
Thema's: |