als de trommels zwijgen
en de valggedrager hijst de vlag
zijn de zwijgende soldaten
aan het einde van de dag
leeg en vol van pijn

als de drums hun stilte bezegelen
met de reveille voor de nacht
is er altijd die ene voor zijn maten
die staat daar eenzaam op wacht

als de vlag weer wordt gestreken
en de trompet hen wakker sneert
is het helaas al weer gebleken
dat er nog niets van de oorlogen is geleerd

de wacht ligt met doorgesneden keel
hij deed alleen zijn plicht
maar waakzaam zijn daar waar bommen heersen
deed voor hem eeuwig zijn ogen dicht

de trommelslager begeleid de kist
richting vliegtuig dat op hem wacht
als hij van tevoren wist
wat er van hem was verwacht
had hij misschien iets langer
nagedacht

wat moeten wij daar in die landen
die door anderen opgestookt zijn
wij hebben totaal geen banden
met wie en wat dan ook
daarin zijn wij veel te klein

maar wij moeten zonodig mee gaan doen
want meetellen is zo goed
en de jongens als kannonnenvoer
die weten best wel hoe het moet

nee die weten niet eens wat hen te wachten staat
bommen en granaten en kogels om hen heen
veilig lopen over wegen en een straat
dat kan gewoon niet,
zij kunnen nergens heen

dus ga naar huis, daar waar je hoort
bij je vrouw bij je man
snel en vlug zolang het nog kan
voordat je wordt vermoord

want wees nou eens eerlijk
dit is onze oorlog niet'
©