Veni, vidi, vici
ik kwam, ik zag, ik overwon
daar in de grote havenstad
waar een enorme strijd begon
De strijd der geluk en liefde
een overrompeling van goed en fout
het zoeken naar het evenwicht
de peper en het zout
Het liefdevolle gevoel en de teleurstelling
ik heb ze beide in mijn handen gehad
ik koesterde het ene, het andere verwenste ik
ik voelde me in de war, maar was blij om wat ik nog in mijn leven had
Zo ontstond er een druppeltje
een stille traan
omdat er daarbuiten veel meer is
om even stil bij te staan
De pijn die ik jaren voelde
is nog altijd groot
maar dat bange gevoel
dat is weg, dood
Ik hoop het niet meer te voelen
en nu terug gelukkig te zijn
alles heb ik doorstaan, wat kan ik nog meer doen
om eindelijk vrij te zijn
Ik wil kunnen voelen, dat wat ik nooit voelde
ik wil kunnen horen, dat wat nooit gezegd is
ik wil ooit kunnen zeggen
dat er ergens heel dichtbij iemand is die ik heel hard mis
Ik wil kunnen voelen, dat wat ik nooit voelde
ik wil terug gelukkig zijn, vrolijk en blij
ik wil leven en beleven
ik wil jou bij mij
... voor nu, voor morgen en voor altijd