schatje,
i love you, is wat ik zeg,
maar hoe voelt liefde,
dat weet ik niet,
bij jou voel ik me vrij,
bij jou voel ik me op m'n gemak,
jou vertrouw ik helemaal,
jij weet veel over mij,
jij was de tweede die wist van m'n pa,
jij steunde me hoe het ook ging,
sloed des noods de begeleiders in elkaar,
niet dat dat ooit nodig was, maar je zou het wel doen,
zelfs liet je me niet gaan toen ik in de isoleer zat,
elke dag uren bellen,
msnen,
smsen,
en dan elkaar nog missen,
is dit wat betekent i love you?
en zelfs als ik op het punt sta,
mezelf van het leven te beroven,
en ik contact zoek met de buitenwereld,
een ditjes en datjes gesprek met een super vriendin,
weer lach om jut en jul,
en jou ook nog even bel,
hoef je alleen nog maar die ene zin te zeggen,
en dan denk ik,
het maakt het ook niet beter,
niet voor mij niet voor jou,
ik vind het moeilijk,
wat steeds bij elk stapje,
komt alles weer omhoog,
daar kan jij niks aan doen,
dan zie ik dingen voor me,
en vraag me af,
waarom die klootzak,
m'n leven heeft verpest.
dan wil ik alleen maar bij je zijn,
en zeggen:
i love you