Mijn gouden fee.
De zon prikkelt mijn gelaat
Ik lig zalig te dagdromen.
Het lover als een pastelgroen gewaad
De stulp van frivole berkenbomen.
Een briesje beroerd ze strelend zacht
De ritselende berkenblaadjes
De vijver zijden zilverpracht,
‘k zie duizend lenteplaatjes.
Dan, als jij aan de einder verschijnt,
beweeglijk als een ranke ree.
Is ’t of de lentepracht verdwijnt,
en plaats maakt voor een toverfee.
Je haar, goud als augustuskoren,
vlot Langs je frêle bleke gelaat.
Het lijkt of Aphrodite is herboren.
en hier verleidelijk voor mij staat.
Je draagt een jurk van witte kant,
tot net onder je wulpse dijen.
Je bent vlak bij, reikt mij je hand
en komt je naast me vleien.
Dan valt een eerste regendrop.
Verdwaast open ik mijn ogen.
Waar ben je gouden bloemenknop?
Mijn droomfee ver weggevlogen.
Rovago 1-03-2011.
[zwarte engel]: | Donderdag, januari 25, 2018 20:14 |
mooi! | |
september: | Maandag, juli 10, 2017 22:04 |
Mooie droom,mooi gedicht |
|
windwhisper: | Woensdag, maart 02, 2011 07:03 |
een droombeeld...dat plots verloren leek goede morgen lieve groet Cobie |
|
trucker klaas: | Woensdag, maart 02, 2011 06:54 |
het was ook te mooi .... fraai ,klaas |
|
ela: | Woensdag, maart 02, 2011 00:11 |
Elke droom heeft een onverwacht einde. ela |
|
Auteur: rovago | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 maart 2011 | ||
Thema's: |