Het is geen liefde dat je wilt.
Waar mensen steeds naar streven,
dat is iets dat behoeften stilt.
Want Liefde kan slechts geven.
De grootste fout zit in ons hoofd,
het bang zijn voor het heden.
Verlangen naar wat werd geloofd,
is leven in ’t verleden.
We willen niet dat wat er is,
we streven naar perfectie.
En dan sla je de plank goed mis!
Natuurlijke selectie.
Dat wat er is dat weigert men.
Men wil het ooit beloofde.
Dat wat beloofd werd lijkt zo echt,
omdat je dat ooit geloofde.
Zoals je bent is al perfect.
Wat kan je meer verlangen?
Het is jouw wil die jou steeds nekt.
En die houdt je gevangen.
Dat wat dan blijft dat is de spijt,
om wat je wilt vergaren.
Dat wat je hebt, dat zie je niet
en dat wil jou bewaren.
Die liefde is in ieder mens,
Die liefde is het heden.
En heb je nog iets als een wens,
Dan leef je in’t verleden.
wervelende regenboog: | Woensdag, januari 11, 2012 11:32 |
mooi en rakend dit gedicht graag gelezen groetjes wr |
|
sisjes: | Dinsdag, april 12, 2011 17:01 |
wens je veel liefde toe | |
Fairouz: | Dinsdag, april 12, 2011 16:46 |
Ik vind het een verwarrend geheel eigenlijk. En hoe kom je er op dat men je iets beloofd heeft ? Of dat je iets verdiend ? Niemand heeft ooit gezegd dat leven alleen maar schitterend is of alleen uit liefde bestaat ( ik geloof niet eens in de eeuwig durende liefde )Maar goed zoals ik al zei : zonder je af te kraken hoor : ik vind het een warrig schrijven. Nu ben ik zelf ook warrig dus dat zegt ook weer niets ! -smile- Fairouz |
|
WitteFee: | Dinsdag, april 12, 2011 12:24 |
En dat is een waarheid als een koe. Ernaar leven kost soms enige moeite maar oefening baart kunst. | |
Auteur: empty-hands | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 12 april 2011 | ||
Thema's: |