Elk stukje hoop vervlogen
zo in rook opgegaan
Het laat me niet onbewogen
ook het vertrouwen is eraan
Het is je allemaal om 't even
zaait verderf en verdriet
Liegen, bedriegen, geheimzinnig leven
je dierbaren interesseren je niet
Bood je steeds een veilige haven
een weg naar een beter bestaan
Maar jij hebt schijnbaar andere maatstaven
is het soms beter als crimineel verder te gaan?
Normen en waarden zijn niet besteed aan jou
je hebt je eigen regels om mee te leven
Maar omdat ik heel veel van je hou
probeerde ik ze telkens weer mee te geven
Nu sta ik voor een moeilijke keus
ik moet je laten gaan
Nog steeds ongeloof, is het heus?
Ja het is beter, ik moet kiezen voor m'n eigen bestaan