de wind streelt fluisteringen
door opgeheven boomkruintjes
met een glimlach
ritselt
de zon
de bladertooi
adembenemend
de groene kleurenpracht
waar vogelnestjes
de laatste veertjes dragen
van het verlatene
op wijdse takken
van de kleintjes die uitgevlogen zijn
ik rust aan de stam
die mijn denken draagt
mijn zorgen
aan hoort
over verdachte plekjes
waar gevaar sluimert
voel troost en rust
vanuit het wonderlijke van
de natuur
je weet toch
fluistert de wind
men lijdt het meest door ’t lijden
dat men vreest
ik laat mijn hoofd rusten
tegen de stem
van Moeder Aarde
er zal
een weg zijn
om ook dit te aanvaarden
Jacky Van den Berghe: | Donderdag, augustus 18, 2011 02:27 |
Men lijdt het meest door ''t lijden dat men vreest! Liefs, Jacky |
|
_Lieverdje_: | Woensdag, augustus 17, 2011 19:35 |
in stilte gelezen en herlezen dinnetje liefs |
|
kelo ami: | Woensdag, augustus 17, 2011 14:35 |
ik bewonder de positieve in jou .. liefs kelo |
|
Oorlam: | Woensdag, augustus 17, 2011 11:33 |
ik sluit me aan bij Gert, bewonderenswaardig! aai! |
|
Gert: | Woensdag, augustus 17, 2011 11:10 |
Altijd weer dat positieve. Mooi. Liefs, Gert |
|
kauwgumbal: | Woensdag, augustus 17, 2011 10:07 |
nadenkend gelezen de ene weg is makkelijker dan de andere ik wens je een goede voortzetting van de reis liefs, |
|
zomerkind: | Woensdag, augustus 17, 2011 09:50 |
waar een wil is is een weg maatje:) liefs eddie |
|
Auteur: windwhisper | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 17 augustus 2011 | ||
Thema's: |