Je bent zo onbereikbaar,
Soms kan ik er mee leven,
maar meestal brengt dat me helemaal in de war,
Je zegt me vaak wat je voor me voelt
en hoeveel je van me houdt,
Ik blijf je woorden geloven
en dat is volgens mij mijn fout...
Want nu voel ik me aan jou gebonden,
En hierdoor laat ik mijn hart vaak verwonden,
Zal ik op je kunnen wachten?
In de hoop dat je ze zult wegnemen die eenzame nachten?
Het wordt steeds moeilijker die onbereikbaarheid te verwerken...
Was je maar altijd bereikbaar,
want dat zou onze liefde versterken!