Ik weet me geketend, geboeid.
Omhuld door vage schaduw, een mist
die nog mij nog nimmer zo vermoeid
verleidde met een list
die tragetonisch een melodie
tegen mijn netvliezen sloeg -
maar die ik al te helder zie
zelfs eer je daar om vroeg.
En daar, licht aan de einder.
In een hart gewenteld, warmtebron
beter dan de zon, want verfijnder
en dat voor ik erom vragen kon.
Auteur: Erwin. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 februari 2012 | ||
Thema's: |