gedichtenlady vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen

art310sr:	Maandag, april 23, 2012 00:14
elkaar nooit weer, – misschien ook zien we elkaar wel, maar herkennen elkaar niet meer: de verschillende zeeën en zonnen hebben ons veranderd! Dat wij elkander vreemd moeten worden, is de wet die boven ons staat

---

art310sr:	Maandag, april 23, 2012 00:12
Wij zijn twee schepen, waarvan elk zijn eigen bestemming en zijn eigen koers heeft; we kunnen elkaar wel kruisen en een feest met elkaar vieren, zoals we ook gedaan hebben, – en daarna lagen die brave schepen zo rustig in één haven en in één zon, dat het erop zou kunnen lijken dat ze hun bestemming reeds bereikt hadden, een bestemming die ze deelden. Maar toen dreef de almachtige stuwkracht van onze opdracht ons weer uiteen, naar verschillende zeeën en zonnestreken, en misschien zien we

---

art310sr:	Maandag, april 23, 2012 00:09
Er bestaat waarschijnlijk een kolossale onzichtbare curve en sterrenbaan, waarin onze zo uiteenlopende wegen en bestemmingen als kleine trajecten inbegrepen kunnen zijn, – verheffen wij ons tot deze gedachte! Maar ons leven is te kort, en ons gezichtsvermogen te gering om méér te kunnen zijn dan vrienden in de zin van die verheven mogelijkheid. En zo willen wij in onze sterrenvriendschap geloven, zelfs al zouden wij elkaars aardse vijanden moeten zijn. (Nietzsche)

---