Het sarcasme waar je hart van vol loopt, neemt de plaats van die jarenlange gijzeling niet uit je gedachten weg. de één kan verbeteren door de zin om te draaien en het licht weg te houden van je tweede wederhelft. Zij die liever de armen openen en er de koude en dorre straten mee opvangen, kunnen beter de eerste zijn om de engel die hen parten speelt, te vergeven. Jouw kronkels zijn enerzijds zo bizar dat ik niet kan beseffen waaruit je bestaat, maar anderzijds zo intens dat de meesten geen woorden kunnen vinden om de beschrijving te kunnen doen passen. Jouw kleine geest verorbert de zeden, en de zeden komen tot hun recht door hen bij naam te noemen. Ik kan niet denken zonder eerst een dag te rusten en dan de benen te nemen en er met stokken tegen te slaan. Wat kan zij zo lief zijn, en me dan vertellen dat ze gisteren een boom had gekrenkt, en er dan was ingeklauterd om haar geschenk af te geven. Na mijn dood zal de aarde openbreken en zullen overal zwarte bloemen groeien, die jullie zullen meesleuren tot in de diepe kern van ons hart. Daar zullen jullie dan verplicht zijn jezelf te haten, en je liefde te schenken aan die die de wind het hen afnam. Maar enkele woorden beschrijven mijn geluk en die woorden kan je vinden als je naar de lucht kijkt en denkt dat alles stof is. Want daar zijn wij uit gemaakt en tot stof zullen wij wederkeren. Het is niet leuk te horen dat mensen zo de krachten manipuleren, maar het is zoveel beter te vertellen waar het aan zal liggen. Neem nu jezelf op en ga naar de plaats waar je denkt vandaan te komen. Daar zal je mij ook wel vinden.