Het is goed zo
Hoeveel pijn kan je hart verdragen,
hoeveel ellende kan je doorstaan,
hoeveel rampen, tegenslagen,
hoeveel zware klappen kan je aan.
hoeveel leed kan kan je alleen verdragen,
hoe dapper moet je kunnen zijn,
om geen mens te laten merken,
dat je hart brak van de pijn.
hoeveel dromen moet je laten varen,
hoe sterk moet je op je benen staan,
om je zelfvertrouwen te bewaren,
en je niet totaal te laten gaan.
hoeveel tranen moet je laten vloeien,
voor de allerdiepste wond die heelt,
en de liefde nog een keer kan bloeien,
in een hart dat veel geleden heeft
Het enigste wat me alles is
Dat is me zoon
hou van jou me kleine jongen
hoeveel ellende kan je doorstaan,
hoeveel rampen, tegenslagen,
hoeveel zware klappen kan je aan.
hoeveel leed kan kan je alleen verdragen,
hoe dapper moet je kunnen zijn,
om geen mens te laten merken,
dat je hart brak van de pijn.
hoeveel dromen moet je laten varen,
hoe sterk moet je op je benen staan,
om je zelfvertrouwen te bewaren,
en je niet totaal te laten gaan.
hoeveel tranen moet je laten vloeien,
voor de allerdiepste wond die heelt,
en de liefde nog een keer kan bloeien,
in een hart dat veel geleden heeft
Het enigste wat me alles is
Dat is me zoon
hou van jou me kleine jongen
Reacties op dit gedicht
| *Atalanta*: | Zaterdag, oktober 13, 2012 12:51 |
| Blijf geloven in jezelf, kijk naar het heden en niet achterom, het verleden kun je toch niet meer veranderen. Sterkte !! ;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Joyce Ipenburg | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||