Ik ben op weg
op weg naar de dauw van de nacht
Je vangt me op
Telkens ik maar even val.
Je zoete stem vertelt me
Dat leven zonder liefde onmogelijk is.
Ik laat een traan,
Een traan voor jou.
Zo voel ik jou,
Als een lichte aanraking.
Je wimpelt ze weg
met een zachte kus,
Die me alles laat vergeten.
Alles,
zelfs mijn gedachten,
Mijn gevoelens en mijn leven.
Heel even zweef ik door je gedachten
Zoekend naar gepaste woorden.
Woorden om je te vertellen
Dat ik niet zonder je kan.
Je hand veegt mijn tranen weg.
Zo teder, zo intens.
Ik leef naar je ogen,
Die me doen kijken naar jou.
Je bent mijn leven
En ik leef door en voor jou.
Een traan van vreugde.