Verdriet
Donker, zwart
Dood, leegte
Ik kan er niet tegen
er zit een groot gat in mij
Je bent er niet meer
Wilde zelfmoord plegen
Zag het niet meer zitten
Je hebt het gedaan
Ik denk de hele dag aan jou
Waarom? is de vraag
Je had toch ook vriendinnen
die om je geven
Toch wilde je weg
Weg van het pesten
Weg van het verdriet
Het leuke van het leven zag je niet
Je hebt me achtergelaten
Ik wil erover praten
Maar dat kan niet
Je bent er niet meer
Dood, leegte
Ik kan er niet tegen
er zit een groot gat in mij
Je bent er niet meer
Wilde zelfmoord plegen
Zag het niet meer zitten
Je hebt het gedaan
Ik denk de hele dag aan jou
Waarom? is de vraag
Je had toch ook vriendinnen
die om je geven
Toch wilde je weg
Weg van het pesten
Weg van het verdriet
Het leuke van het leven zag je niet
Je hebt me achtergelaten
Ik wil erover praten
Maar dat kan niet
Je bent er niet meer
Reacties op dit gedicht
| dichtertje7: | Donderdag, juni 20, 2013 23:46 |
| Sorry maar het is niet echt gebeurd bij mij ;) | |
| september: | Woensdag, juni 19, 2013 22:21 |
| Als je dit van nabij meemaakt grijpt dit diep in, in heel je wezen dit verdriet. Ik wens je troost. | |
| Hans Winter: | Woensdag, juni 19, 2013 21:46 |
| maar wie die achtergelaten leegte niet van zich weg wil nemen, heeft dit eens wellicht onverwacht als welkom te geven. groetje voor je doorleefd leed wezen, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dichtertje7 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||