OMDAT JE MIJ DIERBAAR BENT
Jij was een grote steun.
In tranen van verdriet.
Elke keer kreeg ik van iedereen een dreun.
Die mij vervolgens achterliet.
Jij was mijn maatje.
Die er voor mij was.
Ik had met jouw nogal wat praatjes.
Waaronder, die klote klas!
Daar begon alle elende.
En ondanks zorgen en pijn.
Die al waren in een oude legende.
Beloofde bij me te zijn.
De belofte van wat ging komen.
Verbrak jij echter niet.
Je liet juist een geluk van bloemen in mijn hart stromen.
En toen verdween al het verdriet.
Nu na die sombere tijd.
En nu die dagen die er zijn.
Wil ik je niet meer kwijt,
want dankzij jou heb ik het nu reuzefijn!!!!
Ik wil je daarom bedanken,
voor die goede daad.
Je ziet:
Dankzij jou zie je dat het beter gaat!!!!