Elke keer ik de schaatsers zo
op het scherp van hun snee
zie glijden weiden
mijn ogen over die bevroren zee
zonder golven
-als het haar onder de gespannen muts
want dat is voor de gespannen duts in kwestie
wel nog zo aerodynamisch-

vraag ik me af wat schaatsers naam is
in de taal van thuis
-want hoe ik Bekkeu zeg
is wellicht niet juist-

en zie dat de enige tegenstander van Kramer de man zelf is
en de man met de hamer
het is niet Kramer tegen de rest
het is Kramer vs Kramer

en dat weten ook de anderen
wanneer ze ovalen meanderen
de verzuring stijgt hen van de benen naar het hoofd

zie in hun blik het ongeloof
wanneer ze Kramer toch even volgen pogen

zie de zorgen in hun ogen

daar schuiven de problemen op de lange baan