Je kan wel zeggen dat het mijn keuze was
dat ik jou niet meer wilde zien
maar alles wat je hebt gedaan
is niet wat ik verdien
Je hebt niet eens gevochten
niet eens een poging gedaan
om terug in mijn leven te komen
om weer naast me te staan
Je had me moeten zien in mijn eerste galajurk
met mijn aller eerste vriendje aan mijn zij
Op de eerste rij bij mijn diplomauitreiking
want daar hoorde je gewoon bij
En je kan wel zeggen dat ik het niet wilde
maar dat kwam door de problemen waar je was in geraakt
Want ik wilde niets liever
dan dat je alles gewoon had meegemaakt
Het was nou eenmaal jou taak
om deel te zijn van mijn leven
Om voor mij te moeten vechten
en altijd je steun te geven
Ik was nog maar een kind
en jij deed me zo ontzettend veel pijn
Maar ik had niets te mogen willen
je had er gewoon voor me moeten zijn
| Hans Winter: | Vrijdag, september 26, 2014 20:25 |
| van nee niks mee een ja maken is een oeroud vrouwelijk verlangen, een dochter die niet verder werd gezocht toch ontvankelijk waarachtig ingeschapen. hans |
|
| witteroos: | Woensdag, september 24, 2014 23:38 |
| Herkenbaar, volgens mij voor velen, die dit leven met je delen. Warme groet. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 24, 2014 18:57 |
| En zo is het terechte aanklacht |
|
| Chavatan: | Woensdag, september 24, 2014 18:24 |
| Heel mooi je gevoel in je woorden neergelegd. Graag gelezen | |
| teun hoek: | Woensdag, september 24, 2014 16:16 |
| Pijnlijke terugblik op vroeger, maar overwonnen in het heden. Sterkte. h. gr. th | |
| Auteur: anne(22) | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2014 | ||
| Thema's: | ||