Ik zweef op de vlagen
van de wind die mij wil dragen
over ’t zandkorrelige kleed
waarop ik alles vergeet
De eindeloze verzen op rijm
Gedachten zullen zwichten
Al gauw vallen ze in katzwijm
en luister ik slechts nog naar de gedichten
van de oppermachtige zee
met haar golven die bepalen
Ze laten de tijd, heel gedwee
als in het luchtledige verdwalen
En ik, ik ga er maar al te graag in mee
Stroejaro: | Woensdag, december 17, 2014 19:05 |
Dank je voor de mooie woorden. | |
kimmytje: | Woensdag, december 17, 2014 18:18 |
In het luchtledige verdwalen...wat mooi verwoord En alweer met een zucht gelezen jouw schrijven Liefs Kimmy |
|
Stroejaro: | Woensdag, december 17, 2014 14:06 |
Dank voor de reacties! | |
fets: | Woensdag, december 17, 2014 13:03 |
Machtige prachtige zee! Laten we samen verdwalen. | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, december 17, 2014 11:56 |
ja voel mee fijne dag hoor |
|
Stroejaro: | Woensdag, december 17, 2014 11:10 |
Dank je! | |
Markemans: | Woensdag, december 17, 2014 11:05 |
prachtig voel het helemaal mee | |
Anneke Bakker: | Woensdag, december 17, 2014 09:09 |
Bijzonder mooi om te lezen dat jij je in de natuur zo thuis voelt, geniet daarvan. Mooie dag wens ik je Anneke |
|
Stroejaro: | Woensdag, december 17, 2014 09:00 |
Dank je, fijn! Strand en zee kunnen twee fijne vrienden (soms vijanden) zijn. | |
windwhisper: | Woensdag, december 17, 2014 08:50 |
ik voel me hierin thuis als een vis in het water of als een veertje in de wind goede morgen warme groet Cobie |
|
Auteur: Stroejaro | ||
Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
Gepubliceerd op: 17 december 2014 | ||
Thema's: |