Mijmeren in ’t groen
het laatste groen
wordt droog gedept
door een ijverige zonnestraal
die nog door de wolken priemt
de lucht drijft in satijn
alsof de wereld baby is
die lachend spelen wil
grijpend naar het wolkenspel
het brengt ons in een roes
met stralende oogjes
warme handen en gevoel
van moeder natuur die waakt
ons een zalvend kruisje geeft
ons toedekt met haar liefde
ons doet dromen van morgen
ons laat weten, winter is nog ver
ela
wervelende regenboog: | Dinsdag, januari 13, 2015 12:18 |
mooie en leuke woordkeus Ela! | |
Nayeli: | Dinsdag, januari 13, 2015 11:12 |
mooi, vooral de tweede vers bekoord mij | |
teun hoek: | Dinsdag, januari 13, 2015 10:00 |
groen is helaas weg , maar de winter barmhartig. h gr. th |
|
Stroejaro: | Dinsdag, januari 13, 2015 09:48 |
Mooi hoor, beeldend verwoord! | |
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: ela | ||
Gepubliceerd op: 13 januari 2015 | ||
Thema's: |