De dagen komen en gaan,
zij worden vervolgd door nachten,
het licht van de geest,
de donkerte van de
geest.
Op mijn donkere momenten,
kon ik mijn valkuilen,
mijn mankementen beter zien
om overdag daar aan
te werken.
Vier seizoenen zijn nodig
om van liefde stemming
naar oogst bui te gaan,
om daarna alle gele blaadjes
zien die neervallen,
om te geloven dat eindelijk
de natuur bevriest, en
het einde van cyclus is
dichtbij.
Eerst word jij geboren,
dan groei je en geef jij oogst,
dan verlies je jouw blaadjes,
en eindelijk ga je
dood.
Wij herhalen onszelf,
binnen de cyclus van komen
en gaan totdat geen reden meer,
geen verlangen meer bestaat
om te komen, om te gaan
en dan treffen wij de eeuwigheid
in vrede en rust met
onszelf.
Wij zullen oogsten wat wij
gezaaid hebben.
09-11-2015