lijdzaam moet ik toekijken
Lijdzaam moet ik toe kijken,
hoe iedereen hierbinnen,
lijkt te bezwijken
waar moet ik beginnen?
Ik voel de kracht
die we altijd zoveel hadden, wegvloeien
bij elke verdomde nacht,
zie de snedes bloeien.
Ik voel me machteloos,
hoe ik ook probeer door te gaan,
ze is open; pandora's doos,
onze wereld lijkt stil te staan.
Bedolven onder de beelden van weleer,
trachten geen al te domme dingen te doen
het hart dat schreeuwt van de zeer
die het heeft geleden, toen.
Het maakt me woest en kwaad
om dit allemaal te moeten zien gebeuren
nooit eens stopt die verdomde zelfhaat,
altijd maar weer dit leven zwartkleuren.
Voor de eerste keer in dit leven
is het dat ik vrees dat we het niet kunnen doorstaan
tracht ze allemaal met rust te omgeven
de tijd te laten stilstaan.
Maar ik zie ze langzaam aan, verdwijnen in het duister
hun hulpkreten van hun nood,
gedecimeerd tot een zacht gefluister,
het verdriet is te groot.
Zolang ik nog een beetje kracht
ergens vinden kan
houd ik de wacht
maar als dit niet meer lukt, wat dan?
L.
hoe iedereen hierbinnen,
lijkt te bezwijken
waar moet ik beginnen?
Ik voel de kracht
die we altijd zoveel hadden, wegvloeien
bij elke verdomde nacht,
zie de snedes bloeien.
Ik voel me machteloos,
hoe ik ook probeer door te gaan,
ze is open; pandora's doos,
onze wereld lijkt stil te staan.
Bedolven onder de beelden van weleer,
trachten geen al te domme dingen te doen
het hart dat schreeuwt van de zeer
die het heeft geleden, toen.
Het maakt me woest en kwaad
om dit allemaal te moeten zien gebeuren
nooit eens stopt die verdomde zelfhaat,
altijd maar weer dit leven zwartkleuren.
Voor de eerste keer in dit leven
is het dat ik vrees dat we het niet kunnen doorstaan
tracht ze allemaal met rust te omgeven
de tijd te laten stilstaan.
Maar ik zie ze langzaam aan, verdwijnen in het duister
hun hulpkreten van hun nood,
gedecimeerd tot een zacht gefluister,
het verdriet is te groot.
Zolang ik nog een beetje kracht
ergens vinden kan
houd ik de wacht
maar als dit niet meer lukt, wat dan?
L.
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Zondag, februari 14, 2016 22:53 |
| Zware tijden beleef je. Ik gun je alle kracht om je er doorheen te slaan! Greetzzz Pasje |
|
| Hillie: | Zondag, februari 14, 2016 20:38 |
| Ik steek een klein kaarsje voor je aan om je een beetje meer licht te geven. Hoop dat de schaduwen hierdoor een beetje opzij gaan. En wens je veel kracht om de strijd aan te gaan. Liefs | |
| september: | Zondag, februari 14, 2016 20:06 |
| Mooi indringend geschreven. Ik hoop (en denk) dat de demonen schaduwen en zelfhaat alleen ondergaan kunnen worden en dan uiteindelijk weerstaan. Liefs | |
| jdedenker: | Zondag, februari 14, 2016 18:03 |
| Bedankt allemaal voor jullie reacties op mijn gedichten voor het lezen van mijn verhaal ook al zijn we voor elkaar namen zonder gezichten |
|
| teun hoek: | Zondag, februari 14, 2016 14:27 |
| moeilijk om door het duister heen te dringen. Sterkte. th | |
| verdrietige schildpad: | Zondag, februari 14, 2016 11:45 |
| Zonder hoop zou het hart breken Het vereist moed om door te gaan ondanks alle tegenslagen, te denken aan morgen en te blijven vechten voor een fijne toekomst. Geef niet op. Heb geduld en vertrouwen. Veel sterkte! |
|
| Avr: | Zondag, februari 14, 2016 11:39 |
| Hoe pijnlijk ook, soms moet je voor jezelf kiezen, het verleden achter je laten en voor een mooie toekomst gaan! Sterkte! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: jdedenker | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||