Hans Winter: | Zondag, februari 21, 2016 14:34 |
over een poosje komen zij weerom onze neerwaartse blik ten kere open, reiken laag nog hoger hopend licht aan. groetje, hans |
|
Pascal Janssen: | Woensdag, februari 17, 2016 21:54 |
Rakend dit schrijven. Ik gun je dat mooie bloemenveld waarin je troost kunt vinden. Sterkte Anneke! Greetzzz Pasje |
|
wijnand.: | Woensdag, februari 17, 2016 17:26 |
mooi integer gedicht | |
teun hoek: | Woensdag, februari 17, 2016 16:06 |
verscholen achter bloem en vlinder huilt het verleden. h. gr. teun |
|
wervelende regenboog: | Woensdag, februari 17, 2016 13:20 |
men zegt: er wordt ons nooit een zwaardere last gegeven dan wij kunnen dragen, maar het kan voor ons ondraaglijk voelen... mooi sereen gedicht Anneke sterkte en veel liefs wr |
|
verhavert: | Woensdag, februari 17, 2016 10:17 |
een dicht dat ik meeneem in mijn hart Anneke rakend mooi |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 17, 2016 10:08 |
tjonge anneke wat heb je dit verdriet mooi omschreven sterkte hoor |
|
Mamke: | Woensdag, februari 17, 2016 10:07 |
Poeh heftig! Ik voel de zwaarte van het dragen... Ik wens je sterkte! | |
Auteur: Anneke Bakker | ||
Gecontroleerd door: Brenda | ||
Gepubliceerd op: 17 februari 2016 | ||
Thema's: |