Glans uit neergeslagen ogen
ontluikend trillende wimpers
dansen zonder woorden
stilte, standvastige bomen
weids en sereen weet zee
meer 't begrijpen,mededogen
spraakmakend in verlaten
nemen golven mee, laten kleur
het bloeien van puur wit masker
spiegel van onszelf zonder eind
eenvoudige liefde,tomeloos geluk
uren smelten tot klank van goud
en wordt zijn zelf een gedicht
waarin ik reis op de aardse bank
naar dagen, lengtes van licht
en mensen van wie ik houd
Peter-Selie: | Vrijdag, oktober 21, 2016 12:54 |
Mooi rond geschreven en RAAK. | |
Stroejaro: | Donderdag, oktober 20, 2016 18:17 |
Prachtig inderdaad! | |
Claudelaire: | Donderdag, oktober 20, 2016 17:00 |
En ik houd van jouw gedichten ! Super deze ! groet Claude |
|
september: | Donderdag, oktober 20, 2016 15:02 |
Lief bedankt voor de fijne reacties van jullie En een goede dag gewenst. Liefs |
|
Connection: | Donderdag, oktober 20, 2016 04:58 |
Zilverveer dit is een goudgeschreven harteteer Echt fijn om te lezen diepgezind Liefs, Connection |
|
Mr. Plokky: | Woensdag, oktober 19, 2016 23:39 |
Erg mooi! | |
roosjerood: | Woensdag, oktober 19, 2016 19:54 |
wat een prachtige parel | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, oktober 19, 2016 19:25 |
prachtig hardop gelezen! |
|
verdrietige schildpad: | Woensdag, oktober 19, 2016 17:27 |
heel mooi september, graag gelezen! liefs | |
Anneke Bakker: | Woensdag, oktober 19, 2016 17:16 |
Prachtige poëzie waarvan de klank vervat in gouden woorden. Mooi September. Fijne avond wens ik je. Anneke |
|
Auteur: september | ||
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 19 oktober 2016 | ||
Thema's: |