gods blote hand
hoor een vaag geluid
voel het zacht gebrom
dat eeuwig leven heet
het is alom
ik kijk pas om als het
octaafje hoger wordt
waar bestaan
zich ook laat zien in
groei en bloei misschien
in het spel van harmonie
dissoneren valse tonen
schaduw in de melodie
het zijn oneffenheden
die men moet leren in het
zingen van een eigen lied
soms daalt in overgang
de stilte neer van een
vergeten stukje land
het lijkt de aarde weer
die ooit geschapen is
door gods blote hand
wil melker
06/12/2016
Clarice: | Dinsdag, december 06, 2016 20:22 |
En deze plekjes lijken steeds schaarser te worden... Mooi geschreven als altijd! Fijne avond! Gts, Clarice | |
wervelende regenboog: | Dinsdag, december 06, 2016 19:48 |
en in dat stille stukje aarde kunnen we weer tot onszelf komen...Heer-lijk :-) | |
Claudelaire: | Dinsdag, december 06, 2016 08:34 |
En jij, Wil, jij hebt het voorrecht om te mogen schrijven met behulp van Gods blote hand ! Heerlijk gedicht ! | |
Anneke Bakker: | Dinsdag, december 06, 2016 08:33 |
Als diezelfde God nou eens met Zijn blote hand de wapens in oorlogsland zou willen neerslaan Zou de hele wereld uit volle borst in harmonie zingen'Vrede op aarde' Zijn hand is toch Almachtig dacht ik. Heel mooi gedicht gelezen op de vroege morgen. Fijne dag Wil. Anneke |
|
ela: | Dinsdag, december 06, 2016 07:24 |
De blote hand, geeft en neemt. ela |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 06 december 2016 | ||
Thema's: |