Die paarse schim daar in de straat.
Die als deze dichterbij komt in een
zachte lila tint overgaat. Wanneer iets
van vreugde over een vage herkenning
je lijkt te overkomen. Een droom over
een persoonlijke geschiedenis nog niet
verteerd; die nog niet volledig in
het huidige leven is geïntegreerd.
Waaraan nog niet alle idealen van
vroeger lijken te zijn ontnomen.
Die paarse schimmen, die hersenschimmen
van die vergankelijkheden die niet nog
niet vergeten zijn. Die kleine juweeltjes
van het eens beminnen; die nu nog in een
vaagheid een kleurenspectrum van ons leven
kunnen zijn.