klonken blinkend
zij weet van de thee
speelde als vroeger
met lepel en schotel
verkende met vingers
metaal en porselein
lachte om de geluiden
ze klonken blinkend
anders in herhalen
droomden eigen verhalen
van het grote servies
met kannen en schalen
om samen in te verdwalen
zij boog wat voorover
keek ons indringend aan
een koekje voordat we gaan
wil melker
07/05/2017
M-Rose: | Zondag, mei 07, 2017 19:15 |
mon maƮtre magicien . | |
september: | Zondag, mei 07, 2017 18:18 |
Een heel mooi gedicht Wil. Het leest en voelt als een diep innerlijke levenswereld. Heel prachtig geschreven. Teer en fijngevoelig als porselein. Liefs en nog een mooie avond gewenst | |
Nayeli: | Zondag, mei 07, 2017 18:08 |
mooi, ik blijf een fan | |
M-Rose: | Zondag, mei 07, 2017 14:15 |
ik speel ook graag met lepels en schotels WM allez scherven brengen toch geluk | |
claire vanfleteren: | Zondag, mei 07, 2017 11:07 |
Ja Wil het is mooi gezegd, ik ben niet zeker als het over dementie gaat, maar het kan ook over een klein kind gaan, want mijn kleinzoontje heeft ook zo zijn trucjes. Graag gelezen! |
|
wervelende regenboog: | Zondag, mei 07, 2017 09:47 |
mooi tafereel | |
teun hoek: | Zondag, mei 07, 2017 09:13 |
fijn toch ook dat in de dementie de lach en herinnering blinken. th | |
Anneke Bakker: | Zondag, mei 07, 2017 09:07 |
In gedachten zie ik daar iemand in verwarring zitten dromend over vroeger toen ze alles nog helder kon overzien. Rakend gedicht Wil, heb het met respect gelezen. Zonnige zondag wens ik je. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 07 mei 2017 | ||
Thema's: |