stiloord (TD)
het is niet het beminnen
of het schilderen van een vrouw
alles wordt vermeden en verzwegen
zelfs het braambosje naast het huis
over liefde had ik het zelden
of het behagen van haar
enkel wat knoestige handen
herinnerden mij aan weleer
ik hield van weemoed en stilte
de wind door het bos
het voelde zo veel fijner
toen dit nog niet geschreven was
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Maandag, juni 26, 2017 23:42 |
| Roept vragen op. Mooi gemaakt 🖒 | |
| wervelende regenboog: | Maandag, juni 26, 2017 20:56 |
| sfeervol | |
| september: | Maandag, juni 26, 2017 20:23 |
| Prachtig Wijnand. Het hele gedicht is veelzeggend in de beelden die het oproept. Het slot geeft het een rakende dimensie mee. | |
| Stroejaro: | Maandag, juni 26, 2017 20:19 |
| Bijzonder, mooi. | |
| wytske: | Maandag, juni 26, 2017 18:45 |
| ik sluit mij aan bij Janny | |
| Anneke Bakker: | Maandag, juni 26, 2017 14:25 |
| Het gevoel van heimwee naar toen, de knoestige handen en stilte zo poëtisch mooi verwoordt Wijnand. Zonnige groet en fijne middag. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, juni 26, 2017 13:40 |
| een mooie om over na te denken |
|
| teun hoek: | Maandag, juni 26, 2017 12:55 |
| de nu beleving is dus kennelijk anders dan toen. h gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2017 | ||
| Thema's: | ||