Aquarel: | Zaterdag, augustus 05, 2017 19:29 |
Jouw schrijven heeft me geraakt. Ik heb ook op het punt gestaan om het op te geven,na een jarenlange lijdensweg. Toch heb ik weer kracht gevonden, en geheel onverwacht kan ik inmiddels ook vaak genieten van het leven. Heus, geef niet op, want je weet niet wat voor moois er in de toekomst ligt. Misschien wordt alles beter te dragen. Gun jezelf nog een kans op geluksmomenten. Ik zou je graag een sprankje hoop meegeven. Liefs, Aquarel |
|
september: | Zaterdag, augustus 05, 2017 19:10 |
Ik heb een aantal van jouw gedichten gelezen Lunia. Mijn hart gaat naar je uit ..Ik weet wel dat als de gedachte aan levensmoe zijn vat op je krijgt het ook kracht kan krijgen van zichzelf en steeds moeilijker kan worden een lichtpuntje te zien. Terwijl ik hoop dat ook jij weet dat in jou kracht aanwezig is. Ik zou je willen zeggen, pak elke strohalm die er is, elk lichtpuntje, geef jezelf een kans en probeer van daaruit de wil en kracht op te bouwen. Liefs en wijsheid wens ik je toe. | |
claire vanfleteren: | Zaterdag, augustus 05, 2017 17:24 |
Tracht die zwarte gedachten van jou af te zetten, er is een mogelijkheid Lunia! | |
Hans Winter: | Zaterdag, augustus 05, 2017 15:03 |
'waarom' laat ons oeverloos zoeken, geen einde lijkt er aan te komen, dan blijkt ons wel de vraag te stellen 'waartoe'? hebben wij dit verder te brengen, naar vermogen te wenden... groetje voor je doortocht, hans |
|
Johny Donovan: | Zaterdag, augustus 05, 2017 15:03 |
hoop voor Jou dat dit fictief is! | |
Auteur: Lunia | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 augustus 2017 | ||
Thema's: |