samen ter ziele
wij hebben onze zielen
naamloos geopend
de pijn geleden van
het er niet meer zijn
na wanhopige gebeden
samen waren we daar
zonder gezichten omdat
we niets van elkaar wisten
tot het moorden in woorden
die we niet wilden horen
de explosie het geren
paniek zonder perspectief
de inkeer en het weten
dit niet te zullen overleven
in de schreeuw wie ik ben
nog was er het spel
van licht en rook de dood
hoe hij zich boog en wij
al ver en hoog weg dreven
uit een al gespleten wereld
we gingen samen
ter ziele zonder te knielen
in een laatst gebed maar
wisten alwetend dat in afscheid
alles nog moet worden gezegd
wil melker
30/10/2017
https://www.youtube.com/watch?v=xDM3oEbrltI&feature=youtu.be
David Matser: | Donderdag, november 02, 2017 09:29 |
Afscheid zonder woorden is ons hoogste doel | |
lodi: | Dinsdag, oktober 31, 2017 02:49 |
Onbekend niet wetend wie jij bent nooit gevraagd naar zijn naam, een ieder die af weet van zijn bestaan maar toch nimmer een woord wisselt over zijn leven, wereld voor twee kampen waar gesproken word niet vergeten zal worden, kille bestaan van de mensen die we nimmer kennen geen woord gewisseld, heen gaan doen ze zelfs alleen.... liefs lodi(jou gedicht raakt me pffff ) |
|
september: | Maandag, oktober 30, 2017 20:21 |
Ik ben diep onder de indruk en verstild bij het lezen van je rakend mooie gedicht en na het bekijken van de link. Beiden bewegen me ten diepste. Liefs | |
teun hoek: | Maandag, oktober 30, 2017 10:55 |
indrukwekkend , veelal wachten wij te lang om de dingen te zeggen die er toe doen. th | |
Anneke Bakker: | Maandag, oktober 30, 2017 09:23 |
Heel mooi maar ook beladen gedicht dat past in deze dagen van onze dierbaren gedenken. Wacht nog even met het ter ziele gaan... De zon beschijnt de herfstkleuren, geniet van een mooie dag. Anneke |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, oktober 30, 2017 05:07 |
goede morgen!!! | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 30 oktober 2017 | ||
Thema's: |