Een wit landschap
sneeuw en ijs
het is koud
stil en onaangenaam
geen mens op straat
een waterig zonnetje
kijkt tevreden naar beneden
alsof hij iets wil zeggen
het dooit
het ijs op de meren smelt
krokusjes komen tot bloei
lammetjes huppelen door de wij
kuikens piepen er flink op los
de zon schijnt steeds harder
ik lig op het strand
kom thuis met een rode rug
nuttig mijn ijsje
trek mijn winterjas aan
en loop door het bos
onaangenaam