Het verdict is gevallen en kwam hard aan.
Onze innige wens ligt in scherven op ons hart.
De troostende woorden, die we elkaar schenken,
geeft ons moed en kracht, om verder te gaan.
We zoeken elkaars schouders,
om de tranen van innig verdriet
een laatste rustplaast te geven
en ons gewonde hart te helen.
Stil en ongedwongen
steunen we elkaar,
onze liefde nog inniger makend
in ons verdere leven.
We hebben een grote schat
in de vorm van ons engeltje,
die op haar manier
ons wil troosten en steunen.
Ons moraal van het bestaan voeden we,
door de belangrijkste raad van het leven
"Onze liefde voor elkaar ovewint alles"
Zo blijven we geloven in onze wens.
Opgedragen aan mijn allerliefste Prutske;
Mijn liefste Dol-fijntje, we weten allebei dat onze liefde bergen verzet. Ondanks alles wat we hebben doorstaan blijven we geloven in elkaar en onze liefde. Ook hier uit zullen we geraken en groeien we nog dichter naar mekaar.
Aan ieder die ons heeft gesteund en nog doet, willen we jullie dank je wel zeggen. Jullie woorden hoe klein ze ook waren, vormen de stenen van onze samenleving.