Saam gedreven in een kamp, omheind.
Opeen gehoopt als vee bijeen gedreven
vol van angst en pijn, ziende in een wereld
van verdrukking, uitzichtloos in het bestaan.
Een kind zo jong zo klein, een moeder die
het niet kan voeden, een oude man die
het leven al lang heeft opgegeven door te
zijn verdreven wachtend op wie of wat.
Ach, het zijn maar beelden, in tegenstelling
wel wat schraal ik kijk, verwarmd door
de openhaard gewoon naar het journaal.
Trek mijn pantoffels aan en drink mijn
koffie met slagroom.