"Wat is liefde?" vroeg de man aan haar.
Maar ze wist het niet.
ze antwoorde vriendelijk
"Sorry, maar dat antwoord blijf ik u verschuldigd"
Maar de man bleef waar hij staan kon en vroeg opnieuw:
"Wat is liefde?"
de vrouw kreeg medelijden met de man en zei tot hem:
"Ik weet het niet, maar ik denk dat liefde overal is maar tegelijk ook nergens"
Daarop vertrok de man op zoek naar die befaamde liefde.
Hij doorkruiste velden en bezocht pitoreske dorpjes en sprak iedere vrouw aan om te vragen of ze de liefde kenden.
de vrouwen deelde hun (al dan niet geborgen) gevoelens met hem, ook al werd hij ouder en onverzorgder met de jaren.
Iedereen had zo zijn eigen verhaal over dat ene kleine dingetje dat zij liefde noemden.
Maar de man begreep het niet, hoe kan de liefde dan nergens zijn?
Jaren gingen voorbij en de man zijn laatste adem kwam nabij.
Hij legde zich neer in het gras en zag dat hij alleen was want heel zijn leven was hij al alleen geweest.
Miljoenen vrouwen had hij over de liefde gevraagd, maar zelf heeft hij deze niet gekend.
Toen begreep de man die ene vrouw:
Elke vrouw had zo haar verhaal, maar hijzelf had geen enkel verhaal. Overal vond hij liefde, maar zelf had hij geen liefde.
toen stierf de man met een voldaan gevoel.
hij wist niet wat liefde was maar hij begreep het wel!