Er dwarrelt een sneeuwvlok op m'n hand
Zo mooi, onbegrensd, zonder rand
Een kristal, stralend als het zonlicht
Een schoonheid waar mijn hart voor zwicht
Ik wil dat ze altijd bij me is
Maar nu ze smelt voel ik al een groot gemis
Omdat ze uit m'n leven zal verdwijnen
En waarschijnlijk nooit meer zal verschijnen