Al wandelend door de schemering
Kijk ik terug naar de dagen voor vandaag
Verbonden aan een groep
Verward door een geklater aan gedachten
Voor de aanzwellende nacht mijn vuur dooft
Ontmoet ik haar
Haar onschuldige lach
Haar sterrenstralende ogen
Haar ronde vormen
Ik voel me reddeloos verloren
Waar bewondering en emoties samenkomen
Ontstaat liefde
Zo mooi, zo kwetsbaar
En al eerder zoveel pijn aangedaan
In een tranendal gevangen
Mijn naam een geruststelling
Mijn aanraking een troost
Voor mij rest alleen stil verdriet
Voor haar die ik nooit kan bereiken