op een dag was alles veranderd in mijn leven,
ik kreeg te horen dat ik mijn broer niks meer kon geven..
iemand die jou doelloos uit het leven ruk,
en mijn hart was helemaal stuk..
samen zijn we op de wereld gebracht,
samen gaven we elkaar in slechte tijden veel steun en kracht
maar nu ben ik van een tweeling moederziel alleen,
en zal ik nooit meer hebben jou om mij heen..
jij was tevens mijn beste vriend,
en zeker jij had dit nooit verdiend..
17 jaar mocht jij maar bestaan,
jij bent veel te jong van ons heen gegaan..
maar waarom..? ik weet het niet,
ik heb ongeloofelijk veel verdriet..
ik mis je, elke minuut van de dag,
en op de foto zie ik die lieve snoet met die lieve lach..
17 jaar met jou was te gek echt waar,
maar damz diet voel supper naar..
kon je nog maar terug komen ik moet je zo veel nog zeggen,
maar ik kreeg helaas geen kans om het uit te leggen..
gister lag je daar met je mooiste kleren aan,
waarom mag je nu niet langer op de wereld staan..
was gister een hele mooie dag, met een mooi afschijt met veel verdriet en heel veel pijn..
want iedereen heeft het er moeilijk mee,dat jij nooit meer bij ons kan zijn..
maar je blijft altijd in mijn gedachten,
en dat kan mijn verdriet en pijn toch wat verzachten..
we zullen je nooit vergeten,
je blijft te gek voor ons ja zeker weten..
met jou had ik 17 jaar een te gekke tijd,
maar waarom ben ik je nu kwijt..???
ik zal altijd een tweeling blijven met of zonder jou,
maar vergeet niet dat ik als zus(je) van je hou..!!!
broer(tje) rust in vreden.. ook al heb je dit nooit van je leven verdiend