Jij schitterend sterretje hoog in de gitzwarte lucht, het plaatsje waar ik al mijn angsten en onzekerheden ontvlucht.
Jij, met je helder stralend licht, jij geeft me altijd weer kans op een nieuw zicht.
Met je glinsterende stralen, laat jij mij nooit verdwalen.
Zelfs de maan lacht event minzaam, als ze aan je voorbij gaat, heel langzaam.
In al mijn donkere dagen, ben jij er steeds weer die mijn verdriet helpt te dragen.
Ja, jij mooie ster, al ben je nog zo ver weg als jupiter.
Jij geeft me elke keer opnieuw die moed , die warme gloed.
Om in dit harde leven altijd weer verder te gaan, om fier recht te blijven staan!