Vandaag gaat ze lezen,
het gedicht wat ik voor haar schreef.
Het gaat over haar wezen,
ik tril en ik beef.
Het gaat over haar gevoel,
Zal ze het waarderen?
Zal ze snappen wat ik bedoel?
Zal ze er iets van leren?
Littekens voor altijd,
dat heeft ze echt waar.
Misschien heb ik wel spijt,
dat ik het gechreven heb voor haar.
Misschien had ik het voor mezelf schrijven,
of misschien is het wel goed.
Dat ze weet dat ik altijd bij haar zal blijven,
nou ja, ik zie wel wat ze doet.