Bladeren verkleuren,
van vrolijk helder groen
naar triest donker bruin.
De herfst laat weten,
dat hij komt.
En ik kan er niet van genieten,
omdat jij dat ook niet kan.
Omdat we dat niet samen
kunnen doen.
Als je terug bent,
liggen de bladeren
al op de grond.
Laat de winter weten,
dat ze op komst is.
Wanneer sneeuw
de bladeren bedekt,
En wij samen,
onze voetstappen
in het witte laken
over de wereld zetten,
Hoop ik dat voor ons
de lente
zijn eerste zonnestralen geeft.
Als dan de sneeuw is gesmolten,
en de bladeren weer groen zijn,
Hoop ik dat wij samen
de zomer te gemoed gaan.
Een zomer,
die alle pijn, verdriet,
en leegte
van het jaar daarvoor
zal laten vergeten.