Er is een leegte diep vanbinnen ,waarvan je niet weet hoe die te overwinnen.
Hoe ga je daaraan beginnen,zover moet je het echter niet gaan zoeken.
Het begin ervan is jezelf gaan beminnen.
Leegte in een leven het verlangens om te beminnen,liefde te voelen een zuivere liefde die het goed bedoelt.
Tameloos en stuurloos rond dwalen en steeds maar verwachten het komt me toe.
Maar wat ik ook doe altijd maak ik dezelfde fout,dacht dat deze van me hield.
Liefde verwarren tussen liefde en verlangen,maar altijd blijven hangen in hetzelfde patroon.
Als ik niet leer van mezelf houden,gaat mijn leven zo blijven.
Als een circel blijven draaien rond en rond in hetzelfde patroon.
Ik heb niemand meer nodig ik kan best voor mezelf zorgen,ik hoef niet meer te verwachten er komt een koene ridder op zijn wit paard.
Deze fabel gooi ik overboord,leegte en stilte werd me gegeven in dit leven.
Deze leegte heeft een groot voordeel,ik leer mezelf op alle gemak kennen.
Liefde ga ik leren kennen alleen nog deze voor mezelf.
En de leegte diep van vanbinnen die ga ik leren beminnen,aanvaarden als een deel van mezelf.
En zeker niet meer het beste van mezelf weg geven.
Heb nog zoveel te leren,nog zoveel te evolueren.
Meer ik heb tijd en alles komt wel eens goed.