Dit is het einde.
Het eind van een tijdperk.
Dit is het eind.
Tijd voor nieuw werk.
Balancerend op de rand van het ravijn.
Ik zie geesten, ik zie schimmen.
Zo makkelijk om je te laten vallen.
Maar ik wil weer naar boven klimmen.
Te lang rond gehangen in duister en vuur.
Veel te lang gewacht op het laatste uur.
Het uur is nu, heb te lang stil gezeten.
Een harde les om nooit en nimmer te vergeten.
Dus trek ik me maar weer op.
Naar het licht dat in de verte schijnt.
Uit het gapende zwarte gat.
Dat langzamerhand weer verdwijnt
**********************************************************
Dit schreef jij vlak na de klap
Die voor mij het hardste kwam
Je geeft dus je fouten tegenover mij toe
Voor zover je dat kan
Want er is geen twijfel over mogelijk
Je smoesjes werken toch echt niet
Wat je mij hebt aangedaan
Deed me zoveel verdriet
Jij hebt je lesje geleerd en laat
je nooit meer zo dalen
Maar dat moest ten koste van mij
Voordat Eelco je kon overhalen
Je kon zo dus echt niet door
Dat weet je nu oowk wel
Maar kon je daar niet zelf op komen?
Moest je me daarvoor verkrachten
En verpesten, al die dromen...?
"Een harde les om nooit en nimmer te vergeten" vertel mij wat...