Net weer even helemaal een dip
janken,huilen en snotteren
mis je zo
een gat in me
gevuld met niks
een leegte
ik heb je dan nog wel als vriend
maar is niet hetzelfde
zolang bij elkaar
gewoon verslavend
en opeens moeten afkicken
het is niet het doel,
maar de weg er na toe
En zo is het nu ook met ons
het doel kunnen we nu nog niet weten:
komt het goed of niet?
Van deze weg leren we
Ben nu zoveel wijzer
Dus eigenlijk dank je wel,
Dat je me zo ontzettend pijn hebt gedaan
Ookal komt er een *snif* achter aan,
en een waterval van tranen
maisje: | Vrijdag, oktober 18, 2002 18:59 |
Mijn vriend heeft het uit gemaakt na 2.5 jaar. Voel me nu na 1.5 maand nog steeds verschrikkelijk. Hij wil nu een maandje rust om na te denken over wat hij nog voor me voelt, het misschien nog eens proberen. Ik begrijp je echt heel goed. Voel me op dit moment ook zo... | |
Hans Winter: | Dinsdag, oktober 15, 2002 23:29 |
maak je van elkaar opnieuw een paar of moet je niet te winnen met iets anders beginnen, wat deze liefde zonder meer verwonderd voortgang geeft, zo doorleefd. groetje, hans |
|
Tazz: | Dinsdag, oktober 15, 2002 19:16 |
Ik leef met je mee, ik maak het nu ook allemaal mee...Maar alles komt altijd goed...toch? | |
Jeffry74: | Dinsdag, oktober 15, 2002 17:07 |
Vind hem mooi en goed..... schrijven gaat makkelijker als je echt verdriet hebt... Liefs Jeffry |
|
Monique: | Maandag, oktober 14, 2002 22:45 |
Erg mooi gedicht!! Kan me er wel een beetje in vinden... Liefs Monique |
|
Auteur: violetangel | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 14 oktober 2002 | ||
Thema's: |