Om weer kind te kunnen zijn, te houden van je ouders.
om eenmaal alles over te doen, maar dan met liefde..
Het zal nooit meer worden zoals het was toen ik klein was.
Het vertrouwen in mij is weg, de zorgen, door mij ontstaan, waren teveel.
Oh , om nog maar een keer kind te mogen zijn.
Vrij van schuldgevoel, vrij van leugens..
Ze houden misschien nog steeds van mij,
maar er staat teveel in de weg.
Ik kan nooit meer een zijn met mijn familie,
Stil verwijt om wat ik vader en moeder aandeed straalt in hun ogen.
Dat rust als een rotsblok op mijn hart..en verkilt me.
Ik heb ze..en toch ben ik ze kwijt.
Terwijl mijn hart huilt om hen en mezelf,
is mijn liefste wens:
Dat ik er ooit, als door een wonder..weer bij zou mogen horen.
Niet alleen van afstand..maar vooral in hun hart.*lovely*: | Dinsdag, november 26, 2002 16:31 |
Een woord: Prachtig!! * * * ik begrijp je heel goed. Ik kan zo met je meeleven. Mijn band met mijn familie is ook niet meer zoals het vroeger was en ik doe mijn best om alles weer te maken zoals 'toen'! Maar het lukt me niet. Ik geraak niet in hun hart. Ik zorg teveel voor pijn in hun leven. ik woon ondertussen bij mijn vriend, en zie mijn ouders 1 keer per week. Maar hoe voelt zo koud als ik 'thuis' ben. Het doet pijn om er niet meer bij te horen. We zullen allebij om een ander probleem ons zo | |
Auteur: The Bandit | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 11 november 2002 | ||
Thema's: |