niet veel mensen zien me echt
want wat ik ze toon
is niet hoe ik me voel
ik lach als ze me aan kijken
en huil als ik weg draai
tranen die komen en gaan
en zelfs tegen jou doe ik dat
ik wilde niet dat je schrok
toen ik zei, gisteren was ik bijna dood
het spijt me echt
je bent een van mn beste vriendinnen
en zelfs jij wist dit niet van mij
mijn gedachten en gevoelens
die staan niet op een lijn
en dan opeens weet ik het effe niet meer
daarom laat ik niet zien wie ik ben
maar draag ik een masker
zodat ik altijd vrolijk lijk
kopppen: | Donderdag, januari 30, 2003 09:57 |
echt een mooi gedicht ik herken het was ook bijna door :( was het maar gelukt |
|
Hans Winter: | Woensdag, november 27, 2002 23:47 |
er zijn mensen die weten hoe het is als je niets meer vindt, bijna zou je dat vergeten, even nooit bemind. groetje, hans |
|
black sun: | Dinsdag, november 26, 2002 21:20 |
ben het met marcha eens meis!! keep ya head up high! en de waarheid vertellen is het beste wat je kan doen. blijf je dat masker houden, dan weten je vrienden niet dat ze je moeten helpen! so show them the real you! liefs linda |
|
fristy: | Dinsdag, november 26, 2002 19:41 |
:( | |
marcha: | Dinsdag, november 26, 2002 19:23 |
waar ken ik dit toch van?? maarre geranne je moet je beste vrienden wel alles vertellen zei kennen je helpen ik ben daar zelf ook mee bezig maar bij mij lukt het ook bnog niet echt hoor maar je moet het blijven proberen als je ens een luisterend oor nodig hebt(bij wijze van spreke)ken je me altijd mailen he heel veel sterkte kussies veel liefs Marcha |
|
Auteur: violetangel | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 26 november 2002 | ||
Thema's: |