Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
ik kan het niet langer aan...
ik kan het niet langer aan
om zo alleen te blijven staan...
ik wou dat alles anders was
maar dat is iets wat ik nu pas...
ik ga er een eind aan maken
aan dit hele gedoe
want zo is het echt niet goe...
ik voel me alleen maar slechter en slechter zonder dat jij het beseft
het is dat kleine ding daar dat me treft...
ik wou dat alles weer goed was
maar jij niet eens...
ben ik het dan wel waar om een vriend van jou te zijn...
waarom wordt er nooit gepraat
terwijl dat het juist dat is waar het om draait...
ik ga er kapot van...
ik stik ervan...
waar eindigt dit...
op een einde...
van de vrienschap die er nu nog bestaat...
Reacties op dit gedicht
harmonia vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
harmonia
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
21 december 2002
Thema's:
[Verdriet]
[Relatie]
[Scheiding]