Mijn leven
Toen mijn leven begon,
blij, ontstummig en jong.
Gezond, sterk en mooi,
viel alles in een plooi.
Nu in de herfst van mijn leven,
krijg ik een bericht dat mij doet beven.
Me kwetst tot in het diepste van mijn ziel,
een mare, die als een donderslag op me viel.
Gedaan met genieten en verwerven,
want morgen ga ik sterven.
Niemand kan mij hierbij helpen,
mijn verdriet en angst zijn niet te schelpen.
Maar toen gebeurd en iets raars,
vrienden brande voor mij een kaars.
Die warmte bracht mij tot inkeer,
selde me zomaar verweer.
Vrienden die ik nooit had vermoed,
zorgden voor kracht en nieuwe moed.
Ik voel me nu als herboren,
blij dat ik niet heb verloren.
Ondanks het droevig gemis,
besef ik hoe mooi het leven nog is.
Niemand zal ooit weten hoe pijn het doet,
maar vrienden maken het weer goed.