Je zit op mijn schoot
als we schommelen
voeten willen raken
de zon goudgeel
in lucht zo blauw
hoger en hoger
op en neer in balans
evenveel kracht
alsof wij alle warmte
ontnemen van de zon
niets kan ons remmen
wij zijn los geslagen
maar vaster dan ooit
verbonden als wijzers
vormen tijd gelijk.
06-01-‘03/23:31
lucka: | Vrijdag, januari 17, 2003 22:46 |
heel mooi geschreven, echt waar prachtig!! | |
Frummel: | Woensdag, januari 08, 2003 14:07 |
Ieder woord is hier overbodig... Liefs, Frum |
|
margot: | Dinsdag, januari 07, 2003 09:49 |
schitterend Wil,zeker de laatste strofe brr..kippevel van liefs,margot |
|
armando: | Dinsdag, januari 07, 2003 09:36 |
heeeeeeerlijk..... |
|
free: | Dinsdag, januari 07, 2003 07:28 |
een plaatje! angel..... liefs free |
|