Ik had een nachtmerrie vannacht
Weet je wat ik dacht
Dit is het einde
Zoveel waar ik voor terug deinde
De vogels vlogen heen
De grond onder mij verdween
De lucht werd zwart en grauw
Ik werd gestoken door een enorme kou
Het drukte door tot in mij ziel
Het voelde alsof ik viel
Opeens zag ik achter mij een lange, donkere gestalte staan
Ik moest op de vlucht slaan
Ik werd alsmaar achterna gezeten
Het was een bekende maar wie ik zou het niet weten
Ik vluchtte door een steeg
Lang en kil ik dacht dat het geen einde kreeg
Toen voelde ik een flits van verschil
Ik slaakte een gil
Eindelijk kwam in mijn zicht
Aan het einde van de steeg dat puntje licht
Ik rende er naartoe
Ik werd vreselijk moe
De gestalte kon me niet meer inhalen
Langzaam begon de zon weer te stralen
Jij had er iets mee te maken
Deze gedachte zal mij altijd raken
Met veel moeite ben ik er gekomen
Nu kan ik weer verder gaan dromen!