Ik zit hier op m'n plekje
in de klas
en denk aan jou
Ik vraag me af
waar je nou zal zijn
en of je verlost bent
van alle verdriet en pijn
Jouw leven was
veel te zwaar
Je kon het niet meer aan
je hebt gevochten en gestreden
maar nou heb je je
laten gaan...
Op de bodem van de put
hebben we elkaar ontmoet
al gauw raakten we bevriend
onze kontakten
deden me zo goed
samen gingen we de zware strijd aan.
Het was 3 stappen vooruit
en weer 2 terug
maar we hielden vol
we hadden weer hoop
hoop voor een toekomst
Ik begon aan een nieuwe opleiding
Jij wilde op jezelf gaan wonen
Plannen bedenken
O, wat hadden we een lol
Het leek allemaal zo ideaal
je leven kreeg weer gloed
tenminste zo leek het
want eigenlijk
ging het helemaal niet zo goed
Vrijdagnacht werd het
allemaal te veel
Je kon geen vrede hebben
met je nieuwe lichaam
Toen heb je besloten
uit het leven te gaan
Zelf noemde je het:
"mijn reisje naar de maan"
Je bent nu weg
weg van hier
Ik mis je
voel me verlaten
Waarom had ik
toch niks in de gaten?
Begrijpen doe ik het wel
Jouw leven was ook een kwel
Als je leeft met een eetstoornis
dan lijkt alles veel zwarter
dan het eigenlijk is
Ik hoop dat je je geluk en vrijheid
waar je altijd al naar verlangde
nou hebt gevonden
Leven zonder lichaam
zonder pijn
dat was jouw wens
dat leek je fijn
Lieve meid, we zijn
maatjes voor het leven
We waren er voor elkaar
ookal was het hier op aarde
dan maar voor even....